شنیده ای که انسان دوباره خلق شد پس از آنکه خود را نابود کرده بود؟
شنیده ای که شیطان به سجده اش نرفت؟
اگر چنین باشد، او مدت هاست ساز و برگ جنگ را به دست انسان مهیا می کند؛ پس تنها با صلح به جنگ او برو.
می بینی چگونه ساز و برگ جنگ مقدس شان را جور می کنند تا بودنشان را کش دهند، تا بمانند؛ ولی من و تو مقتدرانه به صلح می اندیشیم. بر طبل صلح می زنیم که هر دو سوی دنیا بی آبروست و به رژه صلح افتخار می کنیم.
حرکت ما تنها روی کاغذ و صفحه های مجازی نخواهد ماند چراکه خواستگاه آن قلب های پاک انسان هایی است که سرانجام ابلیس را به سجده وا می دارند.
بسرای، بگو، بنویس، آواز سر بده و بر طبل صلح بزن و به رژه صلح افتخار کن.
حس می کنم لوکوموتیوی هستم که باید توده ای منفعل را بکشم و در مقابل راهی در دل جامعه ای مشغول و بی تفاوت باز کنم؛ در حالی که می دانم قطار در حال حرکت باید از دو سو منتظر سنگ باشد.
در جامعه ای که سیاه یا سفید می بیند، سیاست گذاری و ارزش سازی می کند، رنگین کمان چه رنگی است؟
جامعه اقلیت های جنسی باید جامعه را با رنگی دیدن آشنا کنند. چه ابزار هنر را به دست گیرند چه سیاست، چه قلم را. کمپین رژه صلح نمود اجتماعی – سیاسی چنین هدفی است.
سال هاست با هیچی پر از پوچ یادمان داده اند هیچ حسی به حس مان نداشته باشیم تا از عزت نفس نپرسیم. هنوز زنده ایم اگر ...