بدون آگاهی کافی، هرگونه قطعیت در نتیجه گیری به نام علم، نوعی ظلم و مردود است. اگر برخی بر اختلال یا بیماری ما اصرار دارند، نیازی نیست ما بر عدم آن اصرار کنیم. در عوض و در عمل هر دو ما آزمایشگاه های ژنتیک را باید مجهز نماییم و در کنار آن مطالعات روانشناختی گرایش های جنسی را حمایت کنیم.
اینکه با فرضیه هایی اصرار شود یک گرایش جنسی و یا جنسیتی، نوعی اختلال یا بیماری روانی و یا حتی ژنتیکی است یا نیست و به طور قطع بر آن تأکید گردد، جای بحث ندارد بلکه تنها حد بالاتری از آگاهی را می طلبد.
آیا نباید مراکزی جدا از تابوهای اجتماعی و عقاید خشک افراطی بتوانند با آخرین تجهیزات آزمایشگاهی به تحقیقات ژنتیکی در مورد گرایش های جنسی بپردازند و با مراکز دیگر در سراسر دنیا تبادل اطلاعات داشته باشند؟
آیا چنین آزمایشگاه ها و چنان تحقیقاتی در ایران دیده می شود؟!
با کسانی که پای عملشان لنگ است ولی زبان درازی در نسبت های ناروا یا انکار ما دارند، مسابقه دو باید گذاشت ،نیازی نیست بالای منبر، هم کلام بی منطقی شد.
آنچه با علم امروز با تکیه بر ژنتیک به کار ما می آید، یک مثل است که باید جا بیفتد: "یه جفت چشم هم می تونه رنگ هم نباشه" و از آن این حقیقت بر می آید که ریشه ژنتیکی عشق هم، رنگین کمانی می تواند باشد. همانطور که هیچ دو نفری در این دنیای بزرگ، بی اختیار عین یکدیگر نیستند، ژنتیک عشق ورزیدن نیز می تواند برای همه یک جور نباشد.
شاید برخی از اقلیت های جنسی و جنسیتی به فکر درمان افتاده باشند. شاید خیلی از ما قدم هایی هم برداشته باشیم. شاید عده ای از ما روزی به این فکر کرده باشند که اگر امکان ارتباط با جنس مخالف را در جامعه ای بدون تابو می داشتند، می توانستند با جنس مخالف ادامه دهند. یا برخی فکر می کنند اگر همین حالا چنین تجربه ای را داشته باشند ممکن است بتوانند در آینده با جنس مخالف زندگی کنند.
همجنسگرایان سابق (Ex-Gay) نمونه هایی اند که ادعا می کنند توانسته اند از همجنسگرایی به دوجنسگرایی یا حتی دگرجنس گرایی برسند!
آیا نباید مراکزی باشد که دوجنس گرایان زن یا مرد بتوانند با هم آشنا شوند و در صورت تمایل رابطه ای را شروع کنند؟
وقتی انسان با طیف پیوسته ای از گرایش جنسی و گرایش جنسیتی روبروست که از محیط نیز اثر می گیرد، چنین تلاشی برای تغییر رفتار جنسی بعید نیست. می توان گفت ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است ولی روشن است که هر ماهی را نمی شود به هر آبی انداخت.
ممکن است برخی همجنسگرایان و در اصل عده ای از دوجنس گرایان به تغییری در خود امید داشته باشند و مانند هر انسانی مختار اند که برای آن قدم بردارند یا برندارند. بخش عمده ای از پیشرفت های علمی مرهون وجود داوطلبان است.
اگر چنین امکانی مطابق با استاندارهای پزشکی و روانشناسی فراهم نشود، نتیجه می تواند فاجعه بار باشد.
این پیوند را از تارنمای "اداره مشاوره و پاسخ نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها" در مرورگر مناسب باز کنید.
همجنس گرایی فرد متاهل
با این حساب زمانی که به ما نسبت بیمار می دهند، علاوه بر راهکار بالا بلافاصله بیمه درمانی ما باید مطرح شود و این خود همچون نقطه ای اهرمی برای رسیدن به آگاهی، علم بیشتر و حقوق ما می تواند عمل کند.
اینکه با فرضیه هایی اصرار شود یک گرایش جنسی و یا جنسیتی، نوعی اختلال یا بیماری روانی و یا حتی ژنتیکی است یا نیست و به طور قطع بر آن تأکید گردد، جای بحث ندارد بلکه تنها حد بالاتری از آگاهی را می طلبد.
آیا نباید مراکزی جدا از تابوهای اجتماعی و عقاید خشک افراطی بتوانند با آخرین تجهیزات آزمایشگاهی به تحقیقات ژنتیکی در مورد گرایش های جنسی بپردازند و با مراکز دیگر در سراسر دنیا تبادل اطلاعات داشته باشند؟
آیا چنین آزمایشگاه ها و چنان تحقیقاتی در ایران دیده می شود؟!
با کسانی که پای عملشان لنگ است ولی زبان درازی در نسبت های ناروا یا انکار ما دارند، مسابقه دو باید گذاشت ،نیازی نیست بالای منبر، هم کلام بی منطقی شد.
آنچه با علم امروز با تکیه بر ژنتیک به کار ما می آید، یک مثل است که باید جا بیفتد: "یه جفت چشم هم می تونه رنگ هم نباشه" و از آن این حقیقت بر می آید که ریشه ژنتیکی عشق هم، رنگین کمانی می تواند باشد. همانطور که هیچ دو نفری در این دنیای بزرگ، بی اختیار عین یکدیگر نیستند، ژنتیک عشق ورزیدن نیز می تواند برای همه یک جور نباشد.
شاید برخی از اقلیت های جنسی و جنسیتی به فکر درمان افتاده باشند. شاید خیلی از ما قدم هایی هم برداشته باشیم. شاید عده ای از ما روزی به این فکر کرده باشند که اگر امکان ارتباط با جنس مخالف را در جامعه ای بدون تابو می داشتند، می توانستند با جنس مخالف ادامه دهند. یا برخی فکر می کنند اگر همین حالا چنین تجربه ای را داشته باشند ممکن است بتوانند در آینده با جنس مخالف زندگی کنند.
همجنسگرایان سابق (Ex-Gay) نمونه هایی اند که ادعا می کنند توانسته اند از همجنسگرایی به دوجنسگرایی یا حتی دگرجنس گرایی برسند!
آیا نباید مراکزی باشد که دوجنس گرایان زن یا مرد بتوانند با هم آشنا شوند و در صورت تمایل رابطه ای را شروع کنند؟
وقتی انسان با طیف پیوسته ای از گرایش جنسی و گرایش جنسیتی روبروست که از محیط نیز اثر می گیرد، چنین تلاشی برای تغییر رفتار جنسی بعید نیست. می توان گفت ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است ولی روشن است که هر ماهی را نمی شود به هر آبی انداخت.
ممکن است برخی همجنسگرایان و در اصل عده ای از دوجنس گرایان به تغییری در خود امید داشته باشند و مانند هر انسانی مختار اند که برای آن قدم بردارند یا برندارند. بخش عمده ای از پیشرفت های علمی مرهون وجود داوطلبان است.
اگر چنین امکانی مطابق با استاندارهای پزشکی و روانشناسی فراهم نشود، نتیجه می تواند فاجعه بار باشد.
این پیوند را از تارنمای "اداره مشاوره و پاسخ نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها" در مرورگر مناسب باز کنید.
همجنس گرایی فرد متاهل
با این حساب زمانی که به ما نسبت بیمار می دهند، علاوه بر راهکار بالا بلافاصله بیمه درمانی ما باید مطرح شود و این خود همچون نقطه ای اهرمی برای رسیدن به آگاهی، علم بیشتر و حقوق ما می تواند عمل کند.
